Indukzio-berogailua lehorgailu birakarientzako energia aurrezteko berogailu iturria da
Lehortzea garrantzi komertziala handiko eragiketa da industria-aplikazio askotan, elikagaien artean.
nekazaritza, meatzaritza eta manufaktura sektoreak. Lehortzea da, zalantzarik gabe, energia gehien kontsumitzen duten operazioetako bat
industria eta lehorgailu gehienek eraginkortasun termiko baxuan funtzionatzen dute. Lehortzea lotu gabeko eta prozesu bat da=edo lotua
likido lurrunkorra solido batetik kentzen da lurrunketaren bidez. 10 mm-ko edo handiagoak diren partikulak dituzten material pikor-kantitate handiak, hauskoregiak edo beroarekiko sentikorrak ez direnak, edo bestelako manipulazio-arazoak eragiten dituztenak prozesu-industrietako lehorgailu birakarietan lehortzen dira.
Lehortzeko ohiko bero-transferentzia-metodoak konbekzioa, eroanpena eta erradiazio infragorria eta berokuntza dielektrikoa dira. Lehortzeko teknika modernoetan, barruko beroa irrati edo mikrouhin maiztasunen bidez sortzen da. Gehienetan
lehorgailuen beroa metodo bat baino gehiagoren bidez transferitzen da, baina lehorgailu industrial bakoitzak bero transferentzia bat du nagusi
metodoa. Lehorgailu birakarian hau konbekzioa da, normalean gas bero batek solido hezearekin zuzeneko ukipenaren bidez ematen da beharrezko beroa. Lehortze birakaria aldibereko beroa, masa-transferentzia eta prozesu korapilatsu bat da
momentu-transferentzia-fenomenoak.
Lehorgailu birakariei buruzko artikulu kopuru handi bat argitaratu da, besteak beste, lehortzea, egoitza-denboraren banaketa eta solidoen garraioa bezalako hainbat alderdi biltzen dituena. Korronte kontrako lehorgailu birakariaren eredu estatiko bat garatu zuen Myklesstad[1]-ek solidoen hezetasun-profila lortzeko, bai abiadura konstanteetan bai jaitsieran. Shene et al.[2] Ukipen zuzeneko lehorgailu birakari batean zehar solidoen eta lehortzeko gasaren tenperatura eta hezetasun edukiaren profil axialak aurreikusteko eredu matematiko bat garatu zuen, eredu fenomenologikoetan oinarritutako lehortze-zinetikari erreparatuz. Distira eta
Bravo[3]-k bi ikuspegi ezberdin erabili zituen hezetasun solidoaren edukia eta tenperatura solidoaren profilak a zehar iragartzeko
etengabeko kontaktu zeharkako lehorgailu birakaria lurrun-hodiekin berotzen da solidoari beroa eta masa-balantzeak aplikatuz
fasea lehorgailuaren luzerako elementu diferentzial batean.